التهاب پوستی در سایت کلینیک زیبایی و تناسب اندام نسخه به شرح می پردازیم
درماتیت چیست؟
یا اِگزِما ، به التهاب یا التهاب پوست گفته میشود که میتواند منجر به خارش، قرمزی، تورم، پوستهریزی و دیگر نشانهها شود.درم به معنی پوست و ایتیس به معنی التهاب است. مهمترین نوع درماتیت اگزما (به خصوص اگزمای آتوپیک) است. گاهی اوقات اگزما و درماتیت معادل در نظر گرفته میشوند. به هر نوع ضایعهٔ پوستی که ماهیت اصلی و اولیه آن واکنش التهابی باشد درماتیت گفته میشود.
برخی از انواع درماتیت:
– اتوپیک : در کودکان شایع است، به نظر میرسد که ارثی باشد چرا که تقریباً همیشه سابقه خانوادگی درماتیت یا آسم در این افراد وجود دارد. نشانههای این نوع درماتیت عبارتند از: خشکی پوست به همراه خارش، بثورات بر روی صورت، داخل آرنج، پشت زانوها، و بر روی دستها و پاها. خارش پوست موجب قرمزی، ورم، ترک، خروج مایع، کلفتی پوست و پوسته اندازی.
– تماسی تحریکی : تماس مکرر با آب، مواد شوینده، حلالها و مواد شیمیایی، و هر گونه اصطکاک پوست میتواند موجب اینگونه درماتیت شود. در این عارضه پوست قرمز شده، خارش دار است.
– تماسی آلرژیک : به علت تماس پوست بدن با موادی است که اکثر مردم نسبت به آن واکنش نشان نمیدهد: صابون، مواد الکلی، نیکل، عطر، لاستیک، رنگ مو یا کاندوم. در این عارضه پوست قرمزشده و به همراه خارش و سوزش است. برای تشخیص عامل تست پچ لازم است.
خشکی پوست
– نومولار : که در بعضی منابع دیسکی شکل یا سکهای نیز نامیدهاند. نقاط آسیب دیده میتواند پوسته دار، دارای مرز و خارش دار باشند و به شکل تکههای تحریک پذیر برای چند ماه باقی بمانند.
–سبورئیکو شوره سر: درماتیت سبورئیک با توجه به تحریک ناشی از مواد سمی تولید شده توسط مخمر مالاسزیا بروز میکند؛ که این گونه مخمر بر روی پوست سر و صورت زندگی میکنند و گاهی اوقات به جاهای دیگر هم سرایت میکنند. این عارضه با قرمزی و پوسته ریزی و خارش مشخص میشود. در مورد شوره سر لازم است ذکر شود که پوسته ریزی سر بدون سرخی بروز میکند.
– عصبی : تکههای فلس دار بر روی سر، پایین پاها، مچ، یا ساعدها ایجاد میشود.
– عفونی به نظر میرسد تحت تأثیر عفونت باکتریایی زرد زخم یا عفونتهای قارچی باشد.
– التهاب تماسی پوست (درماتیت تماسی)
– آتوپی (بدون علت)
– سبورئیک (تورم و قرمزی پوست سر و صورت همراه با شوره زیاد)
– درماتیت نومولار
– درماتیت اکسفولیاتیوژنرالیزه (اریترودرمی) (تورم و قرمزی شدید پوستِ سرتاسر بدن همراه با پوستهریزی)
– درماتیت ناشی از استاز (ماندن خون در رگها)
– درماتیت موضعی ناشی از خاراندن
– درماتیت دور دهانی (درماتیت پریاورال)
– پومفولیکس
علائم درماتیت:
علائم التهاب پوست از خفیف تا شدید متفاوت است و به اینکه چه بخشی از بدن تحت تأثیر قرار می گیرد بستگی دارد. افراد مبتلا به درماتیت ممکن است همه علائم را تجربه نکنند.به طور کلی ، علائم التهاب پوست ممکن است شامل موارد زیر باشد :
✔بثورات پوستی
✔تاول
✔پوست خشک و ترک خورده
✔احساس خارش خفیف تا شدید
✔سوزش و درد پوست
✔قرمزی
✔ورم
– علل:
✔نتیجه تماس مستقیم با یک عامل محرک و یا آلرژی زا می باشد.
✔محرک های شایع عبارتند از : صابون های شستشوی لباس، صابون های معمولی و شوینده.
✔آلرژن های احتمالی عبارتند از : ابریشم ، فلزاتی نظیر نیکل ، جواهرات، عطر، مواد آرایشی، رنگ مو ، علفهای هرز نظیر : پیچک سمی و نئومایسن (یک جزء شایع در کرم های آنتی بیوتیکی موضعی)
✔مواد محرک زمان و مقادیر بیشتری را نسبت به آلرژن ها نیاز دارند تا باعث ایجاد درماتیت شوند.
اگر شما به یک آلرژن حساس باشید، فقط یک تماس مختصر با یک مقدار، کم کافی است تا منجر به بروز درماتیت گردد.
انواع درماتیت:
– عصبی:
لباس تنگ و خاراندن پوست منجر به بروز این نوع درماتیت می گردد. این تحریک شما را به تکرار سائیدن پوست خود وادار نماید. شایعترین مکان ها عبارتند از : قوزک پا، مچ ، قسمت خارجی ساعد و بازو و پشت گردن
– شوره ای:
اغلب دارای یک تمایل وراثتی است. در بین افرادی با پوست یا موی چرب شایع است و ممکن است با توجه به فصول سال تشدید یابد. ممکن است بیماری در زمان استرس یا برخی مشکلات نورلوژیک نظیری بیماری پارکینسون رخ دهد.
– ناشی از تورم:
هنگامی که تجمع مایع درون بافتی پوست شما را تحت فشار قرار داده رخ می دهد. مایع خارج سلولی به صورت اولیه پوست شما را نازک می نماید و با جریان خون مغذی پوست تداخل ایجاد می نماید. وریدهای واریسی و دیگر شرایط مزمن در پاها می تواند منجر به تجمع مایع گردد.
– آتوپیک:
اغلب با آلرژی ها همراه است و در خانواده هایی که دیگر اعضای آن مبتلا به آسم یا تب یونجه هستند، دیده می شود. اغلب دوران کودکی شروع و شدت مختلفی از بیماری را در طفولیت و بلوغ می بینیم. در بالغین مشکل کمتری ایجاد می نماید. مگر اینکه شما در محل کار خود با مواد محرک و آلرژن در تماس باشید. علت اصلی این اختلال شناخته نشده اما ممکن است به دلیل مواد عملکرد سیستم ایمنی بدن باشد. استرس می تواند این وضعیت را تشدید نماید ولی علت درماتیت آتوپیک نیست.
– اطراف دهان:
ممکن است شکلی از بیماری پوستی روزاسه ، جوش بالغین یا درماتیت شوره دار باشد. پوست اطراف دهان و بینی را درگیر می نماید. علت قطعی آن ناشناخته است، اما لوازم آرایشی ، مرطوب کننده ها یا برخی از محصولات بهداشت دهان در ایجاد آن مؤثر می باشند.
– چه زمانی درمان لازم است ؟
در موارد زیر درمان لازم است:
✔اگر ناراحتی منجر به بی خوابی و اختلال در فعالیت روزانه شود.
✔اگر پوست شما شدیداً دردناک شد.
✔اگر به عفونت پوستی مشکوک شدید.
✔اگر مراقبتهای حفظ سلامتی شما موفق نباشد.
عوارض:
گاهی اوقات زخم و شقاق ناشی از درماتیت عفونی می شوند. یک فرم خفیف عفونت زرد زخم است که توسط باکتری استافیلوکوکوس ایجاد می گردد. وجود درماتیت آلرژیک شما را به عفونت مستعد می سازد. اگر متوجه تورم بازوی خود شدید ممکن است به سلولیت ( یک عفونت بافتی باکتریایی در عمق پوست)مبتلا گشته اید.سلولیت یا عفونت و التهاب بافتی، با تورم و التهاب پوستی، قرمزی، درد، گرمی در لمس و حاشیه مشخص، مشاهده می شود. ابتلای فردی با سیستم ایمنی تضعیف شده به سلولیت، تهدید کننده حیات می باشد.
درمان:
درماتیت تماسی : درمان اولیه شناسایی و اجتناب از مواد تحریک کننده می باشد. گاهی اوقات کرم های حاوی هیدروکورتیزون و پانسمان های خیس با مرطوب کردن پوست باعث خارش و قرمزی آن می گردد. بهبود ضایعات ممکن است دو تا چهار هفته طول بکشد.
درماتیت عصبی : اجتناب از خارش و درمان های بی مورد قدم اول درمانی است. از پوشیدن لباس های تنگ برای مدت یک هفته یا بیشتر خودداری نمائید . لوسیون های هیدروکورتیزون و کرم ها باعث نرم شدن پوست شما می گردد. هم چنین پانسمان های فشاری خیس به بهبودی کمک می نماید. داروهای آرام بخش در بهبود خارش کمک کننده است، اما باید تحت نظر پزشک مصرف شوند، زیرا منجر به اعتیاد دارویی می گردند.
درماتیت شوره دار : مکرراً با شامپوهای مخصوص باید پوست سر خود را با دقت بشویید. اغلب شامپوهای مصرفی حاوی تار، روی، پریتیون ، سالیسیلیک اسید یا کتوکونازول می باشند. کرم ها و لوسیون های هیدروکورتیزون پوست شما را نرم کرده و باعث بهبود خارش می گردد. برخی اوقات نیاز است عفونت های ثانویه نیز درمان شوند.
درماتیت ناشی از تورم : درمان و تصحیح عامل، تجمع مایع در قوزک پا لازم است. این عمل از طریق پوشیدن جوراب ها الاستیک محافظتی و جراحی عروق واریسی صورت می گیرد. همچنین کاربرد پانسمان های مرطوب جهت نرم کردن پوست و درمان کنترل عفونت نیز ضروری به نظر می رسد.
درماتیت اتوپیک: درمان شامل کابرد لوسیون های حاوی کورتیزون می باشد. جدیدترین دسته دارویی برای این حالت داروهای تنظیم کننده سیستم ایمنی نظیر تاکرولیموس و پیمکرولیموس می باشد. این داروها بر سیستم ایمنی اثر کرده و به سلامتی پوست و کاهش التهاب کمک می نماید. برخی اوقات توصیه می شود این داروها در کنار هیدروکوزتیزون و یا به جای آنها مصرف شوند زیرا این عمل باعث کاهش عوارض دارویی می گردد.در صورت وجود ترک های پوستی پانسمان های مرطوب همراه با اجزاء مرطوب کننده تجویز می گردد که از ترشحات و عفونت جلوگیری می نماید.در صورت وجود خارش شدید در کنار این داروها، آنتی هیستامین نیز تجویز می گردد.
درماتیت اطراف دهان : درمان این حالت اغلب تجویز آنتی بیوتیک خوراکی تتراسیکلین می باشد. گاهی برای جلوگیری از عود ضایعه این درمان باید برای چند ماه ادامه می یابد. هم چنین گاهی جهت کاهش علائم و نشانه های این بیماری یک کرم هیدروکوزتیزون بسیار ضعیف تجویز می گردد. در صورت تجویز هیدروکورتیزون قوی ممکن است بیماری با شدت بیشتری عود نماید. برای تمامی انواع درماتیت تجویز آنتی هیستامین ها می تواند باعث کاهش خارش گردد.
گفتگو در مورد این post